ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ - ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη με συνεχή ιστορία άνω των 2.300 χρόνων αποτυπωμένη στα μνημεία της από την Ελληνιστική, Ρωμαϊκή, Βυζαντινή και Οθωμανική περίοδο. Θεμελιώθηκε το 316 π.Χ. από τον Κάσσανδρο, αξιωματικό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος έδωσε στην πόλη το όνομα της γυναίκας του, της πρωτότοκης κόρης του Φιλίππου του II. Εδώ, γύρω στο 50μ.Χ., ο Παύλος δίδαξε το Χριστιανισμό. Αργότερα ο Ρωμαίος αξιωματούχος Δημήτριος που ασπάσθηκε το Χριστιανισμό, δολοφονήθηκε εδώ και έγινε ο πολιούχος Άγιος της πόλης (303). Η Θεσσαλονίκη ανήκε στο Βυζάντιο και κατακτήθηκε από Γότθους, Νορμανδούς, Αβάρους , Σλάβους και Τούρκους. Το 1912, κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, απελευθερώθηκε και προσαρτήθηκε στο Ελληνικό κράτος. Η ιστορία έχει αφήσει τα σημάδια της παντού στη σημερινή Θεσσαλονίκη, καθιστώντας την πόλη με πλούσιο πολιτιστικό ενδιαφέρον.
Η ξενάγηση, μάς οδηγεί στην Καμάρα, τη θριαμβευτική πύλη του Γαλερίου, στη Ροτόντα με τα μωσαικά της, στη βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Σοφίας, στον καθεδρικό ναό του Αγίου Δημητρίου, στο Λευκό Πύργο (έμβλημα της πόλης), στην παραλία της Θεσσαλονίκης, στο Αρχαιολογικό μουσείο, στο μουσείο Βυζαντινού πολιτισμού και στα οχυρωματικά τείχη. Ο επισκέπτης μπορεί επίσης να επισκεφθεί το Εθνολογικό-Λαογραφικό Μουσείο, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μουσείο Φωτογραφίας, τη Δημοτική Πινακοθήκη και το Μουσείο Κεμάλ Ατατούρκ.
H πόλη της Θεσσαλονίκης φημίζεται όμως για το καλό της γούστο στο φαγητό, γι'αυτό κάνει πολύ ενδιαφέρουσες γαστρονομικές προτάσεις στους επισκέπτες της. Τα γραφικά ταβερνάκια και τα εστιατόρια της πόλης είναι πάντα έτοιμα να προσφέρουν αριστοτεχνικές σπεσιαλιτέ που θα ικανοποιήσουν κάθε απαιτητικό επισκέπτη.

Ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης είναι το πιο διάσημο κτήριο της πόλης. Βρίσκεται στην ανατολική μεριά της προκυμαίας. Χτίστηκε τον 15ο αιώνα μΧ, ως μέρος της οχύρωσης της πόλης, και κατά την τουρκοκρατία αποτέλεσε φυλακή και μέρος βασανιστηρίων. Μετά την απελευθέρωση της πόλης το 1912, ο πύργος ασβεστώθηκε για να καθαριστεί από το αίμα και έτσι ο πύργος μετονομάστηκε σε «Λευκό Πύργο». Παρ' όλο που σήμερα ο Λευκός Πύργος δεν είναι πλέον λευκός, διατηρεί το όνομά του και θεωρείται το σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης.

Η Αρχαία αγορά της Θεσσαλονίκης, που σήμερα διακρίνεται ανάμεσα στις οδούς Φιλίππου και Ολύμπου, καταλάμβανε κατά τα αρχαία χρόνια μια περιοχή 20 στρεμμάτων. Σε αυτόν τον χώρο βρισκόταν όλα τα δημόσια κτίρια της πόλης και ήταν το σημείο όπου συναθροίζονταν οι κάτοικοι, συζητώντας όλα τα θέματα που αφορούσαν την πολιτική, την οικονομία και γενικά τα κοινά. Η αρχαία αγορά διαμορφώθηκε στα Ρωμαικά χρόνια, στο τέλος του 2ου μ.Χ. Αργότερα στη Βυζαντινή περίοδο και κατά τα χρόνια της τουρκοκρατίας, τα κτίρια εγκαταλείφθηκαν, καταστράφηκαν από τους σεισμούς και χάθηκαν από το φως. Σήμερα οι εργασίες αποκατάστασης του χώρου έχουν ολοκληρωθεί από τους αρχαιολόγους και η Αρχαία αγορά είναι πλέον ανοιχτή στο κοινό. Ο επισκέπτης μπορεί τώρα πια να γνωρίσει από κοντά ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της Θεσσαλονίκης.

Το Ωδείο στη Ρωμαϊκή Αγορά.

Η αψίδα του Γαλέριου xτίστηκε το 305 μ.Χ. για τον εορτασμό του θριάμβου του Καίσαρα Γαλέριου επί των Περσών. Περισσότερο γνωστή ως Καμάρα, η Θριαμβική Αψίδα του Γαλερίου, η οποία βρίσκεται στην βόρεια πλευρά της Εγνατίας οδού και σε μικρή απόσταση από την Ροτόντα, είναι από τα πιό χαρακτηριστικά μνημεία της Θεσσαλονίκης.
Αποτελούσε μέρος του λεγόμενου Γαλεριανού συγκροτήματος που ήταν κάθετο στην αρχαία Εγνατία. Μέσω της αψίδας, ήταν δυνατή η πρόσβαση στο παλάτι του Γαλέριου, νότια, και τη Ροτόντα, βόρεια.
Από την αρχική αψίδα μόνο 3 στύλοι και τμήμα της άνω λιθοδομής έχουν διασωθεί σήμερα.
Τα ανάγλυφα της Αψίδας διηγούνται τους περσικούς πολέμους.

Η Ροτόντα είναι ένα κυκλικό κτήριο που κατασκευάστηκε το 306 μ.Χ. ως Πάνθεον ή Μαυσωλείο για τον Καίσαρα Γαλέριο.
Κατά τα βυζαντινά χρόνια και κατά τη βασιλεία του Μεγάλου Θεοδοσίου, η Ροτόντα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό ενώ κατά την τουρκοκρατία σε τζαμί. Άξια θαυμασμού είναι τα μοναδικά ψηφιδωτά της που χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα μ.Χ.

Τα τείχη της πόλης αποτελούσαν την οχύρωση της βυζαντινής πόλης και παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον από αρχαιολογική, αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική άποψη.
Τα όρια των βυζαντινών τειχών της Θεσσαλονίκης συνέπιπταν με εκείνα των ρωμαϊκών. Τα τείχη απλωνόταν σε μήκος 7-8 χιλιομέτρων και είχαν ύψος 10-12 μέτρα ενώ μπροστά από το προτείχισμα, υπήρχε τάφρος με νερό. Σήμερα από τα τείχη σώζονται μόνο 3 χιλιόμετρα.
Η μεγάλη ανοικοδόμηση των τειχών έγινε τα παλαιοχριστιανικά χρόνια (τέλη 4ου-αρχές

5ου αι.) ενώ οι συχνές βαρβαρικές επιδρομές του 5ου και του 6ου αι. έκαναν επιτακτική την ανάγκη συνεχών ενισχύσεών τους. Μετά την εκπόρθηση και λεηλάτηση της πόλης από τους Σαρακηνούς το 904, τα τείχη ενισχύθηκαν για να αντιμετωπίσουν το βουλγαρικό κίνδυνο.
Σοβαρές επιδιορθωτικές εργασίες των τειχών έγιναν τον 13ο και τον 14ο αιώνα από τους Παλαιολόγους. Στα 1423-1430 η Θεσσαλονίκη αλώθηκε από τους Τούρκους που αφού την κατέλαβαν την οχύρωσαν με μεγάλη προσοχή.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ